¤ Gent 27/06/1913
† Gent 18/09/1995

Fils unique, Willy (officiellement Sebastianus) s’intéressa très tôt à la technique en général et à la radio en particulier. Comme la plupart des radio amateurs de cette époque, il construisit son équipement de ses propres mains.
À ses débuts, il utilisa l’indicatif (pirate) ‘ON4WHL’.

Grand amateur de téléphonie, ses premiers contacts remontent à Novembre 1934, en témoignent les cartes QSL de cette époque.

Après un premier emploi à la SAROV (Socialistische Arbeiders Radio-Omroep voor Vlaanderen), il gravit les échelons au sein du service de radiodistribution de Gand et devint responsable du département technique. La photo ci-dessous, prise pendant la seconde guerre mondiale, date de cette époque. Elle montre Willy (à gauche) et son beau-frère Henri De Grave (de dos) dans leur laboratoire.

Dès 1938, il utilisa son indicatif (officiel) ‘ON4WH’.

Son logbook (reproduit dans la partie ‘Documents’), dont semble t’il les pages de son activité ‘pirate’ manquent, commence le 21 /09/1938.
Alors que les radio amateurs devaient remettre leur équipement à l’occupant, Willy dissimula chez lui son émetteur et remit un faux aux Allemands.
Après la guerre, il réalisa un nouveau récepteur HRO et privilégia l’émission en télégraphie. Son manipulateur, restauré par son fils dans les années 90, est précieusement conservé.

Bien que reprit dans la liste des stations officielles de Janvier 1950 [ Haeghens Sebastiaan  Mimosastraat, 39 Gent ] et membre de l’UBA en 1950, son log s’interrompt brusquement le 22/2/1949. Sa carte QSL la plus récente est datée du 21 Février 1949.

Last but not least, je tiens à remercier chaleureusement Luc Haeghens, petit-fils de Willy pour le temps qu’il m’a consacré et la confiance qu’il m’a témoignée. Qu’il trouve en ces quelques lignes l’expression de toute ma gratitude.

C'était l'histoire d'un OM flamand dont le petit-fils m'a contacté il y a 15 ans.

Willy HAEGHENS Biografische gegevens

Op zoek naar werk emigreerde zijn vader Achilles begin 20^ste eeuw vanuit Kalken, de Oost-Vlaamse bakermat van de clan Haeghens, naar Gent.
Willy (officieel Sebastianus, vernoemd naar zijn grootvader) was enig kind en reeds vroeg geïnteresseerd in alles wat met techniek te maken had, meer specifiek de radio.

De zendapparatuur bouwde hij volledig zelf. Hij hield nauw contact met andere amateurs uit het Gentse, zoals tandarts DE BUDT & dr. GEIRNAERT, psychiater in het PVT Sint-Camillus te St.Denijs-Westrem, een Gentse deelgemeente. (misschien zitten hun QSL-kaarten in je verzameling?) 
Tijdens de bezetting werd alles geconfisqueerd, maar hij gaf echter een “dummy” aan de Duitsers, en hield de originele zender/ontvanger thuis verborgen.
Na WOII bleek de technologie zodanig geëvolueerd, dat hij genoodzaakt was om een volledig nieuwe ontvanger te bouwen, nl. een HRO met verwisselbare spoelblokken. Enkel de seinsleutel is nu nog bewaard.

Voor de oorlog had hij ook telefonie als hobby, nadien hield hij zich enkel nog met telegrafie bezig. Na de oorlog was hij een van de eerste in de straat waar hij woonde die telefoon had.
Zijn eerste gekende werkgever was de SAROV (Socialistische Arbeiders Radio-Omroep voor Vlaanderen), die werd opgericht op 14 juli 1929 te Gent. Die bundelde lokale verenigingen van radioliefhebbers en kreeg beperkte uitzendfaciliteiten van het NIR (Nationaal Instituut voor de Radio-Omroep), de voorloper van de huidige openbare omroep.

Nadien stapte hij over naar de Gentse Radiodistributie. Het bedrijf was gevestigd in een groot gebouw in een zijstraat van de winkelstraat

Veldstraat, achter de Korenmarkt (nu brasserie Het Pakhuis).
Tijdens WO II gebruikten de Duitsers het medium als propaganda-instrument. Tot omstreeks 1960 zou het bakelieten muziekkastje met vijf zenders een vertrouwd beeld blijven in ruim driekwart van de huizen. De gezinnen konden een abonnement nemen op de NIR, INR (de Waalse tegenhanger), Nederland, ‘Rijsel’ en de Britse BBC.
Hij begon er als arbeider en deed rondes met de stootkar. Via zelfstudie en bevorderingsexamens klom hij uiteindelijk op tot technisch verantwoordelijke.

De foto (cf. bijlage) werd wellicht genomen in de Radiodistributie tijdens WOII. De 2 personen zijn mijn grootvader (met bril), samen met zijn schoonbroer Henri De Grave (rugzijde).

(Texte rédigé par son petit-fils Luc Haeghens)

L’Assemblée générale du Réseau Belge, Section Flandre Orientale en 1934

Tijdens de oorlog

Toen de Duitsers in WO II België binnenvielen, ‘charterden’ enkele vermogende Gentenaars mijn overgrootvader als chauffeur om met zijn stadsbus naar Frankrijk te vluchten. In dit gezelschap bevonden zich ook zijn echtgenote, zoon Willy en zijn vrouw, en hun zoon Freddy (mijn vader). Ze belandden uiteindelijk in Béziers (departement Languedoc), waar ze zo’n 6 maanden verbleven. Mijn grootvader vond er werk in de radiowinkel van ene monsieur Cabanel. Toen de berichten binnen sijpelden dat de Duitsers geen wreedheden begingen ten opzichte van de burgerbevolking, keerden ze schoorvoetend terug.

Ses cartes QSL

Annexe